De Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015) is de opvolger van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) die in 2007 was ingevoerd. Wmo 2015 is onderdeel van het stelsel van Zorg en Welzijn, dat verder bestaat uit de Wet langdurige zorg (Wlz), de Zorgverzekeringswet (Zvw) en de Jeugdwet.
De volledige titel luidt: Wet van 9 juli 2014, houdende regels inzake de gemeentelijke ondersteuning op het gebied van zelfredzaamheid, participatie, beschermd wonen en opvang.
Vanaf 1 januari 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor het ondersteunen van de zelfredzaamheid en participatie van mensen met een beperking, chronische psychische of psychosociale problemen. Mensen moeten zo lang mogelijk in de eigen leefomgeving kunnen blijven.
Van gemeenten wordt verwacht dat zij bij de uitvoering van het beleid actief samenwerken met zorgverzekeraars, zorgaanbieders en andere betrokkenen in buurten, wijken en dorpen, zoals huisartsen.
In de wet staat ook dat van gemeenten een verdere uitwerking moeten geven aan het uitgangspunt van de VN-conventie inzake rechten van personen met een handicap. Gemeenten moeten zo een bijdrage leveren aan het realiseren van een inclusieve samenleving.
