SLE (systemische lupus erythematodes) is een auto-immuunziekte. Dat houdt in dat het afweersysteem zich tegen lichaamseigen bestanddelen richt en ontstekingsverschijnselen veroorzaakt. Het lichaam maakt ontstekingseiwitten aan, die schade aan weefsels en organen kunnen veroorzaken. Mensen met SLE hebben periodes van weinig tot geen ziekteactiviteit, afgewisseld met periodes van actieve ziekte. Tijdens deze opvlammingen kunnen in principe alle weefsels en organen ontstoken raken. In de meeste gevallen zijn er ontstekingen te vinden in de huid, de gewrichten, de slijmvliezen en de nieren. Dankzij de verbeterde behandeling kan (verdere) schade aan de organen vaak worden voorkomen.
De klachten verschillen van persoon tot persoon, maar wél krijgt vrijwel iedereen met SLE te maken met algemene klachten, zoals vermoeidheid en een algemeen gevoel van ziek-zijn, en soms ook koorts. Deze klachten vormen vaak het eerste teken dat er iets mis is in het lichaam.
Klachten die relatief vaak voorkomen, zijn ontstekingen van de gewrichten. Deze ontstekingen kunnen pijnlijk zijn en tot stijfheid leiden. Ook ontstekingen van de huid komen veel voor. Deze ontstekingen zijn herkenbaar aan rode plekken en rode uitslag op de huid.
Er kunnen ook klachten van de bloedvaten voor komen, en er kunnen stolsels in de bloedsomloop ontstaan. Dit kan tot ernstige problemen leiden. Gelukkig zijn deze klachten tegenwoordig meestal goed te behandelen.
SLE (systemische lupus erythematodes) kan op elke leeftijd ontstaan, maar de klachten beginnen meestal tussen het twintigste en veertigste levensjaar.
Bij sommige mensen zijn er plotseling hevige klachten, bij anderen zijn de klachten minder duidelijk aanwezig en worden ze maar langzaam erger. In het laatste geval kan het een tijd duren voordat de diagnose gesteld wordt en iemand te horen krijgt dat hij of zij SLE heeft.
SLE komt niet veel voor. Hoeveel mensen er in Nederland met deze ziekte zijn is niet precies bekend, maar naar schatting heeft op zijn hoogst een op de tweeduizend mensen in ons land SLE.
De aandoening komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen: tegenover iedere man met SLE staan negen vrouwen met deze aandoening. Bij mannen heeft SLE vaak wel een ernstiger verloop. SLE komt ook vaker voor bij mensen van Afro-Amerikaanse, Spaanse en Aziatische afkomst dan bij mensen van het Kaukasische ras.
