Dufy was 23 jaar oud toen hij naar de prestigieuze École des Beaux-Arts in Parijs ging, waar ook Monet, Degas, Seurat en Renoir hun opleiding kregen. Een paar jaar later al behoorde hij tot de top van de avant-gardisten in Parijs. Dufy maakte impressionistische werken, liet zich inspireren door het kubisme en ontwikkelde daarna een eigen stijl. Hij werd dé vertolker van het ‘joie de vivre’. Hij legde het onbezorgde mondaine leven vast bij paardenrennen, tijdens de opera, in het casino en in havens. “Het leven heeft mij niet altijd toegelachen, maar ik heb wel altijd het leven toegelachen”, zei hij ooit.
Salycitaat
Al als kind had Dufy reumaklachten, maar pas op latere leeftijd werd de diagnose reumatoïde artritis (RA) gesteld. Dufy werd eerst behandeld met een salycitaat. Salycitaten (waaronder aspirine) zijn medicijnen die pijnstillend, koortsverlagend en ontstekingsremmend werken. Veel effect had dit niet, maar Raoul Dufy liet zich niet uit het veld slaan. Zelfs in periodes dat hij zich niet goed voelde, werkte hij door. De tube aspirine stond naast zijn schilderspalet. Wanneer hij zijn rechterhand niet goed kon gebruiken, nam zijn linkerhand het tekenen over met dezelfde lichtheid, hetzelfde gemak en precisie.
Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog zoekt Dufy zijn toevlucht in het warmere Zuid-Frankrijk. In het kunstenaarsdorpje Céret, in de Pyrénées-Orientales hoopte hij gezondheid en veiligheid tegen het oorlogsgeweld te vinden.
Misschien deed het klimaat zijn reuma goed, wat hoogstwaarschijnlijk niet goed was voor zijn gezondheid was het schilderen. De heldere en felle kleuren die kunstenaars als Renoir en hij gebruikten bevatten giftige zware metalen. Daar kwam nog bij dat Dufy net als Renoir een fervent sigarettenroker was, ook een risicofactor voor het ontwikkelen en verergeren van RA.
Aurothiomalaat
In die tijd werd Raoul Dufy behandeld met aurothiomalaat. Aurothiomalaat is een DMARD (disease modifying anti rheumatic drug) en bestaat uit een verbinding waaruit langzaam goud vrijkomt. Het heeft een ontstekingsremmend effect. Dufy reageerde zo goed op dit middel dat hij opschepte dat hij weer in staat was te rennen om een tram te halen.”
Wil je verder lezen? Dit artikel staat in ReumaMagazine 2-2025. Je kunt het ook hier lezen.