TNF-alfablokkers zijn vrij nieuwe geneesmiddelen. Ze heten ook wel biologicals en worden gegeven bij verschillende vormen van ontstekingsreuma. Er zijn vijf verschillende TNF-alfablokkers: infliximab, adalimumab, etanercept, certolizumab en golimumab. Als ‘klassieke’ medicijnen, zoals methotrexaat, onvoldoende werken of veel bijwerkingen geven, kan de reumatoloog zo’n TNF-alfablokker voorschrijven.
Wat is er al bekend?
Er is veel informatie over het gebruik van TNF-alfablokkers in de zwangerschap, het meeste over infliximab, adalimumab, etanercept en certolizumab. Van golimumab weten we veel minder. Zwangere vrouwen die deze middelen gebruiken, lijken geen hogere kans op een miskraam of een kindje met een aangeboren afwijking te hebben. Sommige onderzoekers zien wel een lager geboortegewicht of vaker een vroeggeboorte. Maar dit kan ook komen door de ziekte zelf, of door het gebruik van andere medicijnen zoals corticosteroïden, in plaats van door de TNF-alfablokker.
Infliximab, adalimumab, etanercept en certolizumab kun je in goed overleg met je arts gebruiken in de zwangerschap. Omdat van golimumab minder bekend is, heeft dit middel niet de voorkeur. Als je weinig tot geen klachten hebt van de reuma, kun je samen met je arts overwegen in de zwangerschap te stoppen. Want sommige TNF-alfablokkers kunnen over de placenta gaan en bij kindje terecht komen. Zo kunnen ze de afweer van de baby na de geboorte onderdrukken. Maar stoppen kan alleen als de kans op opvlamming van de ziekte klein is. Bij een opvlamming van reuma tijdens de zwangerschap is er namelijk een groter risico op complicaties, zoals vroeggeboorte en een laag geboortegewicht. Stop dus daarom nooit zonder overleg met je arts de medicatie. Of een TNF-alfablokker makkelijk over de placenta bij de baby kan komen, hangt van het middel af.
Infliximab en adalimumab
Van alle TNF-alfablokkers komen infliximab en adalimumab het meeste via de placenta bij de baby. Dit begint vanaf het tweede trimester en wordt meer naar het eind van de zwangerschap toe. Ze kunnen ook makkelijk stapelen bij het kindje, omdat ze moeilijk en langzaam afbreekbaar zijn. Als je deze middelen een groot deel van de zwangerschap gebruikt, kunnen ze na de geboorte nog enkele maanden bij het kind aanwezig zijn. Soms tot de leeftijd van 1 jaar, zoals bij infliximab soms is gezien. Door voor de 20e zwangerschapsweek te stoppen, kun je zorgen dat je kindje er na de geboorte geen last van kan krijgen. Maar zoals gezegd, dit is alleen verstandig als je arts denkt dat dit mogelijk is.
Certolizumab en etanercept
Certolizumab komt vrijwel niet bij de baby en etanercept maar heel weinig. Je kunt deze middelen blijven gebruiken tijdens de hele zwangerschap. Als je bij 30 weken zwangerschap stopt met etanercept, dan is er niets meer te vinden bij het kindje na de geboorte. Dit is alleen verstandig als je arts denkt dat dit mogelijk is.
Infectiegevaar bij de baby?
Lees hier het hele artikel uit ReumaMagazine 6-2023.
Dit artikel is geschreven door Benedikte Cuppers en Ilse Bos van het Moeders van Morgen team van Bijwerkingencentrum Lareb.