De eerste klachten van Sofie begonnen op de dag dat haar jongste zusje werd geboren, vorig jaar september. “Haar knie was dik. Toen dachten we nog dat ze was gevallen op de opvang”, vertelt Michel. “Het was erg warm in die periode en haar knie werd dikker en dikker. We besloten de huisarts te bellen. Die zei meteen dat ze dit vaker gezien had maar nog nooit bij zulke kleine kindjes.” Het woord jeugdreuma kwam toen nog niet ter sprake. “Dat gebeurde pas na verschillende onderzoeken en bezoeken aan de kinderarts en orthopeed. Ook ikzelf speelde met de gedachte. Bij mijn schoonfamilie komt namelijk reuma en jeugdreuma voor.”
Zodra de diagnose jeugdreuma werd bevestigd, stortte de wereld van het gezin even helemaal in. Al voegt Michel er meteen aan toe blij te zijn dat de diagnose zo snel is gesteld. “Je hoort dat het soms een jarenlange zoektocht is. Maar ik vond de diagnose heel heftig. Omdat ik mij realiseerde dat Sofie een leven te wachten staat met artsen- en ziekenhuisbezoeken, onderzoeken, medicatie en onzekerheid. Hoe gaat de reuma zich ontwikkelen? Blijft het bij deze ene knie of raken er meer gewrichten ontstoken? Gaat de reuma haar beperken? Ik worstel nog steeds met deze onzekerheid.”