Valerie Heenes heeft jeugdreuma sinds haar derde jaar. Ze weet niet beter dan dat ze moet leven met beperkingen. Al waren er tijden dat ze weinig last had van reuma. In ReumaMagazine 1-2020 vertelde ze dat ze in Leiden haar draai heeft gevonden. Twee en een half jaar later heeft ze haar leven nog beter op de rails. Ze woont samen en is haar masterstudie orthopedagogiek aan het afronden. Haar scriptie over jeugddelinquenten in justitiële inrichtingen wacht alleen nog op de laatste correcties. Een moeilijk onderwerp, al denkt ze daar zelf anders over. “Het is boeiend te ontdekken wat voor een gevolgen een normoverschrijdende gedragsstoornis kan hebben. Zo’n stoornis wordt gekarakteriseerd door een diepgaand patroon van gebrek aan respect voor en schending van de rechten van anderen. Wat kun je doen om deze jongeren te helpen?” Of ze verder gaat op dit pad weet ze nog niet. “Werken in de gevangenis is zwaar, ook al omdat er veel te weinig medewerkers beschikbaar zijn in de meeste inrichtingen. Je moet je afvragen of je iets kunt bereiken met maar twee mensen op een aantal van twaalf jongeren.” Valerie heeft daarnaast stage gelopen in de gehandicaptenzorg met jongeren met een licht verstandelijke beperking. “Ook daar heb ik veel geleerd.” Ze kan binnenkort aan het werk als gedragsdeskundige of orthopedagoog in het klinische werkveld of meer beleidsmatig te werk gaan. Ze heeft gelukkig nog even tijd voor ze die carrièrekeuze moet maken.
