Het was de periode van de romantiek: het landschap diende veelvuldig als achtergrond, in een geïdealiseerde compositie. Kunstenaars van de School van Barbizon onderscheidden zich door de natuur als het hoofdonderwerp te kiezen, zonder deze te idealiseren. Dit was in die tijd een revolutionaire benadering van het landschap,
Wegbereiders van de School van Barbizon
De meeste leden van de School van Barbizon schilderden buiten. Corot maakte wel schetsen in de buitenlucht, maar hij voltooide de schilderijen in zijn atelier. Vanaf 1825 gaat Corot reizen door Frankrijk, Zwitserland en Italië. Hij ontdekt de in zijn sfeerschilderijen zo specifieke lichtval, met de helblauwe en okergele tinten van de Italiaanse schilders. De Franse kunstschilder werd een van de belangrijkste wegbereiders voor de impressionisten.
Vragen in de medische wereld
Het schilderij van Corot van het zigeunermeisje met de mandoline roept vragen op, niet alleen in de kunstwereld, maar ook in de medische wereld. Het zigeunermeisje lijkt reuma te hebben. Haar handen zijn in ieder geval ietwat misvormd. Medische experts denken dat hier sprake is van een lichte vorm van reumatoïde artritis. Een andere theorie die artsen erop nahouden is dat Corot zelf misschien aan jicht leed. Die veronderstelling baseren ze op het feit dat lichamelijke symptomen hiervan te zien zijn op meerdere van zijn schilderijen.
Bekendheid met ontstekingsartritis
Corot had vanaf 1866 waarschijnlijk jicht. De afwijkingen in de hand van het zigeunermeisje wijzen in elk geval op bekendheid met ontstekingsartritis. Het kan dat de jicht van Corot in dit werk werd weerspiegeld. Wellicht heeft hij bij het schilderen naar zijn eigen handen gekeken.