In 1993 opende de afdeling Reumatologie van het LUMC de Early Arthritis Clinic. “Reuma is een progressieve aandoening. Als je er helemaal niets aan doet, raken gewrichten en andere weefsels onomkeerbaar beschadigd. Specialisten en onderzoekers wilden in een eerder stadium van de ziekte ingrijpen om die schade te voorkomen”, vertelt Boxma-de Klerk.
Risicofactoren
De EAC heeft volgens haar meerdere doelen. “Ten eerste het vergroten van de kennis over reuma. Hoe komt het dat het afweersysteem de eigen cellen aanvalt? Daarnaast willen we risicofactoren beter in kaart brengen. Zo kunnen we beter voorspellen wie er reuma krijgt en wie niet. Na dertig jaar hebben we nog steeds niet hét antwoord gevonden op deze belangrijke vragen”, zegt Boxma-de Klerk.
Vroeg behandelen heeft zin
Wat heeft het EAC dan wel opgeleverd? Boxma-de Klerk: “Onder andere het inzicht dat vroeg ingrijpen nut heeft. In 2010 hebben we laten zien dat mensen die binnen twaalf weken bij de reumatoloog komen, een beter ziektebeloop hebben met minder gewrichtsschade en vaker een medicijnvrije remissie (situatie waarbij de reuma tot rust is gekomen, red.). Deze studie is wereldwijd een belangrijke pijler voor de nadruk op het vroeg herkennen van reuma en in behandelrichtlijnen. Ook zijn we zelf nog beter ons best gaan doen om reuma bij zoveel mogelijk mensen vroeg te herkennen. In 2012 hebben we daarom de Early Arthritis Recognition Clinic opgericht. Dat is een inlooppoli waar huisartsen mensen met verdachte gewrichtsklachten heel laagdrempelig naartoe kunnen sturen. We hebben laten zien dat daarmee het aantal mensen dat op tijd bij de reumatoloog komt, verdubbeld is en dat zij een betere uitkomst hebben. Omdat dit een zinvolle aanpak is, bestaat deze poli nog steeds.”
Lees hier het hele artikel.
