De zorg wordt onbetaalbaar, het (dreigende) tekort aan zorgpersoneel en het ziekteverzuim onder professionals is meer dan verontrustend, net als de krimpende instroom van nieuwe medewerkers en studenten. En met de toenemende vergrijzing kan het alleen maar erger worden. Uiteindelijk zal de wal het schip keren en koersen we af op een volgende crisis; een ineenstortend zorgsysteem. Een tikje overdreven somber toekomstbeeld wellicht, maar Erik van Rossum voorziet wel degelijk een crisis bij ongewijzigd beleid. "De zorg moet beheersbaar blijven. We moeten meer inzetten op preventie en gezondheidsbevordering, technologische ontwikkelingen aanjagen, zelfredzaamheid en gezonder leven stimuleren, meer taken neerleggen bij de eerstelijns in plaats van de specialistische zorg. Allemaal punten waar we het met z’n allen over eens zijn. Maar als ik zie hoe de middelen verdeeld worden dan zie ik geen verschuivingen."
"Als je echt wilt veranderen, dan moeten de verhoudingen veranderen. Dat gebeurt niet. Jaarlijks wordt aan elke Nederlander ruim 5000 euro aan zorgkosten uitgegeven. Zo’n 22 euro daarvan wordt besteed aan gezondheidsbevordering, aan gezonder leven dus. Daar zit geen beweging in. Hoezo preventie?"
"We hebben in Nederland kwalitatief goede zorg met uitstekende artsen, ziekenhuizen, verpleeghuiszorg en thuiszorg. Het wordt echter onbetaalbaar en onhoudbaar. Nu gaat 14 procent van ons nationaal inkomen op aan zorg, dat loopt bij ongewijzigde beleid op naar 20. Nu werkt een op de zeven werkenden in de zorg, dat loopt op naar een op de vier à vijf werkenden. Dat gaat ons gewoonweg niet lukken. We ontkomen niet aan scherpe keuzes. Probleem is echter dat er zo veel partijen in die zorg een rol spelen. Verzekeraars, professionals, verschillende overheden, de politiek. Ieder met eigen belangen en dat vind je terug in zo’n Zorgakkoord. Mooi dat er consensus bereikt wordt, maar het leidt nog niet tot echte veranderingen."
Erik van Rossum: 'Waar is de urgentie?'
Erik van Rossum ziet de urgentie niet meteen terug in de Miljoenennota, maar hij wil niet alle verantwoordelijkheid leggen in Den Haag. "Integendeel. We moeten ook zelf onze verantwoordelijkheid nemen. In Zuid-Limburg hebben we dat gedaan; vier jaar eerder dan het landelijke zorgakkoord is hier al een regionaal zorgakkoord afgesloten! Juist omdat hier de bevolking relatief ongezond is en het beroep op de gezondheidszorg hoog. Als Zuyd Hogeschool dragen we als kennisinstelling bij aan de uitdagingen in de regio, we verbinden partijen, doen onderzoek en leiden de mensen op voor de zorg van de toekomst. We zien positieve resultaten, omdat alle partijen bereid zijn tot samenwerken, experimenteren. Daar moeten we de komende jaren vol op inzetten. Juist om die nieuwe crisis te voorkomen."
Wil je meer weten over reuma? Kijk dan in de rubriek Reuma van A tot Z.
