De Patiëntenfederatie en de aangesloten leden zien lichtpunten in het zorgakkoord. Komende week moet blijken wat andere partijen in het zorgveld doen.

Wat merkt de patiënt van het zorgakkoord?

De Patiëntenfederatie kijkt naar de gevolgen voor de patiënt. Wat gaat die merken van dit zorgakkoord? Eerst het goede nieuws. De huisarts krijgt meer tijd voor patiënten. En patiënten hoeven niet meer voor elke afspraak fysiek naar de dokter. Ze krijgen ook de mogelijkheid van digitaal contact. Ze krijgen beter inzicht in hun medische gegevens en kunnen die ook uitwisselen met zorgverleners.

Keuzevrijheid

Dan de keuzevrijheid. Patiënten komen soms ongewild terecht bij ongecontracteerde zorgaanbieders. Dat moet tegengegaan worden. In het IZA is afgesproken dat zorgverzekeraars hun verzekerden uiterlijk op 12 november van het jaar laten weten welke zorg zij voor volgend jaar hebben ingekocht. Op basis daarvan kunnen verzekerden een keuze maken voor een nieuwe zorgverzekering. En zorgaanbieders moeten patiënten melden met welke zorgverzekeraars zij een contract hebben. Zorgverleners die geen contract hebben met een zorgverzekeraar moeten dat voor aanvang van een behandeling aan de patiënt laten weten en een prijsopgave doen. Dat voorkomt dat mensen bij een niet gecontracteerde zorgaanbieder komen en achteraf onbedoeld tegen hoge kosten aanlopen.

Soms verder reizen

Ingewikkelde zorg, de zogenoemde hoogcomplexe zorg, wordt straks alleen nog maar verleend door artsen met veel ervaring met die zorg en vormen van behandeling. Ziekenhuizen die te weinig ervaring hebben met bepaalde ingrepen mogen die in de toekomst niet meer doen. Maar de patiënt hoeft niet voor alle handelingen naar die specialist, de meeste zorg kan dichtbij worden verleend.
Veel zorg wordt voortaan regionaal geregeld, dichtbij huis als het kan, verder weg als het nodig is. Voor kwalitatief goede complexe zorg moet soms worden gereisd, terwijl de nazorg wel dichtbij huis beschikbaar is. Daarbij wordt gekeken wat mensen nodig hebben aan ondersteuning en zorg, in het medische domein of in de eigen leefomgeving. Het gaat dan allereerst om de vraag welke zorg nodig is en dus niet om de vraag hoe die wordt gefinancierd en uit welk potje. Patiënten krijgen ook meer zeggenschap over hoe de zorg in de regio wordt ingericht. En de overheid houdt de regie over de totale verandering.

Wil je meer weten over reuma? Kijk dan in de rubriek Reuma van A tot Z.